Hallo,
Ik ben Kristof uit België, 45 luie lentes jong en sleutel sinds 1995 na het behalen van mijn rijbewijs reeds aan auto's. Zeg maar gerust wekelijks.
Hierbij heb ik reeds heel wat waters doorzwommen en met heel wat auto's gereden. Vrij uiteenlopend ook, begonnen bij een Opel Manta, daarna Ascona's, Kadett C, Suzuki Samurai, Kevertje, Mercedes W123 280CE, Golf mk1, mk2. Ik spreek enkel over de young- en oldtimers. Ieder heeft namelijk ook van dat modern spul op de oprit staan waar hij/zij dagelijks mee op de baan is.
Die moderne dagelijkse auto wissel ik af met een gerestaureerde Golfje 2 diesel waar ik ook met regelmaat in rijdt. Ik hou nu eenmaal meer van oud ijzer dan jong plastiek.
Hoe en waarom kom ik dan hier terecht ?
Wij waren op zoek naar een leuke oldie om bij onze vakantiewoning te zetten in Spanje aan de Costa Brava. Een leuke beachcruiser om tijdens onze vakanties te genieten van de soleil. Zelf dacht ik aan een Samurai of een MX-5. Dus iets wat goed rijdt maar tevens ook cabrio is.
In ons vakantiedorp rijden behoorlijk wat Mehari's rond. Beiden werden we instant verliefd op het model.
Dus een Mehari zou het worden. Tot je nadenkt en beseft dat zoiets nogal erg diefstalgevoelig is en ook behoorlijk prijzig.
Toen kwam ik op het idee .... waarom niet een 2CV of een Dyane.
Zo gezegd, zo gezocht. En gevonden !
In oktober 2018 vond ik op Marktplaats een mooie gerestaureerde witte 2cv. De volgende zaterdag zou ik gaan kijken. Maar er stond ook een Dyane niet zo heel ver daar vandaan. Het lot besliste dat ik eerst naar de Dyane ging kijken.
De toestand van de auto was zo overtuigend dat ik hem dan ook maar meteen terplaatse toezei, en kocht.
Op weg naar huis toch nog even langs de witte 2CV gepasseerd. Ik had nu eenmaal de verkoper beloofd dat ik zou langskomen....
Gevolg .... een uur later was ik de trotse eigenaar van een Dyane én van een 2cv.
Deze HS-04-TR bleek van een DVN-lid te zijn.
En bleek overigens ook nog eens onlangs te zijn gerestaureerd.
Dit zijn enkele van de oorspronkelijke verkoopsfoto's en tevens van het restauratieproces destijds.
Over deze vloerplaat/voetenbak volgt zo dadelijk meer.
Er is, zoals op de foto's te zien, behoorlijk wat werk en plaatwerk in de Dyane gevloeit. Dus was ik redelijk gerust dat ik een goede aankoop gedaan had.
Hier staan beiden net na de aankoop samen in de kelder op mijn werk. Klaar voor de winterstalling :
Eerst natuurlijk nog even de paperassen in orde krijgen. Beide auto's moesten natuurlijk nog een hernationalisering krijgen.
Dus effe langs de keuring (Belgische RDW en APK).
Hier staat de Dyane vers op Belgische nummerplaat, vers van de (APK)keuring.
Voorlopig nog effe op de set bandjes van de witte 2CV omwille van de keuring. Toch makkelijk hé, zo 2 auto's kopen op 1 dag.
Van die winterstalling is echter wat de Dyane niet veel gekomen.
Aangezien de auto in 2019 mee moest naar Spanje, moest ik er natuurlijk voor zorgen dat ie klaar was voor de verre rit.
Hier staat ie bij mijn ouders op de oprit. Klaar voor de 'grote' werken.
Op de achtergrond zie je nog één van mijn manta's staan.
En bij een grondige inspectie kwam ik tot de volgende constatatie onder de vloermatrubber :
Ik was dus niet zo tevreden over de vloerplaat. Zeker niet omdat de restauratie ook zo recent werd uitgevoerd.
Dat moest dus beter en vooral .... dringend! en grondig !
Begonnen met de demontage van de stoelsteunen en het zuiver maken van de vloerplaat. En natuurlijk het ontroesten.
Na het ontroesten eerst goed in de Brunox roestomvormer gezet en alles een paar dagen/weken laten rusten/harden.
Daarna ging hij de 'shop' in.
Eerst al het goede lakwerk beschermen (lees afkleven).
Aangezien het winter was .... dienen de vuurtjes voor het opwarmen tijdens en na de lakwerken.
Alles eerst in de primer gezet. En daarna de naden afkitten met nadenkit. Daarna weer 2K-primer en aflakken nat in nat met 2K lak in Rouge de Castille, de originele Citroën kleur.
Op de foto's zijn de schuurverschillen nog duidelijk te zien. Het betrof een vloerplaat die ik normaal geheel zou bekleden met een op maat gemaakte vloermat op volle grootte van de bodem van de Dyane. Dus vond ik het belangrijker dat alles goed en roestvrij was. Enig of menige 'schuurfout' komt toch onder de vloermat weg uit het zicht.
In februari van 2019 mocht ie dan eindelijk uit de garage.
Het lakwerk had best lang geduurd omdat ik ook had beslist om de kofferbak en de zijpanelen mee opnieuw in de lak te zetten.
En om spuitnevel te voorkomen op het reeds zeer gezonde plaatwerk ben je dan vooral veel bezig met afplakken van de carrosserie.
Ik was best tevreden van het resultaat van mijn lakwerk in de koude wintermaanden in mijn veel te kleine werkgarage (de Dyane stond gestald bij mijn ouders).
Daarom heb ik ook beslist om geen vloermat op maat te maken in de Dyane.
Hij ging naar Spanje aan de Costa Brava; dus dat betekent zon, zee en strand .... en vooral veel zand.
En dan is zo een rubberen vloermat makkelijk. Want dan kan je makkelijk de vloermat eruit nemen en de vloer aan de binnenzijde stofzuigen en poetsen.
Natuurlijk volgt er daarna de wederopbouw :
En natuurlijk ook wat technische aspecten :
Olie + filter verversen
Nieuwe bougies
Kleppen stellen
Nippels doorvetten
De binnenzijde voorzien van 12V laadcapaciteit (voor GPS en GSM) en natuurlijk radio + setje luidsprekers.
Een extra setje stoelframes gekocht en gerestaureerd.
De achterbank heb ik bovenaan een weerszijden moeten doorslijpen een stukje tussenuithalen en weer samenlassen.
Omdat ik had ontdekt dat een 2CV achterbank blijkbaar bovenaan net iets te breed is om te passen tussen de hoedenplanksteunen van de Dyane.
Natuurlijk ook voorzien van nieuwe matten en nieuwe rubbers. Alles van bij Burton.
En een setje goede occassie stoelhoezen van een Dyane (of was het 2CV) in Ray Orange op het internet gevonden, in een nog zeer goede staat.
En natuurlijk horen zulke zeteltjes thuis binnenin een kleurrijke Dyane :
Met een lange rit naar Spanje in het vooruitzicht, en weinig zin op een te verwachten panne omwille van de contactpuntjes die (volgens het internet) niet meer zijn wat ze ooit zijn geweest; had ik besloten te investeren in een elektronische ontsteking.
Natuurlijk zelf geïnstalleerd.
Bij de eerste proefrit na de nieuwe ontsteking verliep alles tadelos.
Bij proefrit nr.2 gaf echter de benzinepomp de geest.
Ginds op de einder staat ie. Op 4 km van mijn deur.
Maar een goede doe-het-zelver stapt meteen naar huis en tijdens de 4km verre wandeling bedenkt ie zich dat alles wat hij nodig heeft is een lege melkfles, een benzinedarmpje en een volle jerrycan.
Gaatje in de dop van de melkfles. Hier de benzinedarm doorheen. Dan de gevulde melkfles ondersteboven op de carburateur en rijden maar. Na een vulbeurt of 8 geraak je der wel. Echt zuinig was ie wel niet. 0,5L benzine voor ocharme 500m.
Maar soit hij was thuis.
Aangezien er een nieuwe benzinepomp (Valeo) in moest heb ik ook maar al het ander meug ivm de brandstofvoorziening vervangen. Nieuwe darmpjes en nieuwe 4m lange hoofdleiding.
De benzinetank ook maar er onderuit zodoende kon die ook eens gespoeld worden.
En intussen wist ik ook dat het chassis ook daar nog best zeer gezond is.
Hier staan beiden dan nogmaals naast elkaar op de oprit. Enkele dagen voordat we met de Dyane op vakantie naar Spanje zouden vertrekken.
En weg waren we ..... op naar Spanje.
Nog even de bandjes controleren/bijpompen bij het tankstation
Natuurlijk meermaals 'en route' langs de route national (N7) stoppen, ook voor de menselijke behoeften
Overnachten onderweg in een hotelletje waar toevallig ook net die avond een deel van de Tour de France caravaan was te slapen gelegd.
Bij het krieken van de dag natuurlijk de verplichte 'inspection général'
En na 1300 trage kilometers .... eindelijk aangekomen aan de Spaanse Costa.
Hier heeft de Dyane ons gedurende 2jaar en dat 2 tot 3 maal per jaar begeleid tijdens onze vakanties.
Natuurlijk keek ik uit naar de zon, de zee en het strand. Het vakantiegevoelen in het algemeen.
Maar we geven grif toe dat we beiden vooral uitkeken naar ons Dyanetje.
Zo'n heerlijk dame om aldaar te cruisen.
En hij stond daar echt niet mis tussen de Meharis, 2cv's en R4's.
Enkele sfeerbeelden van ons zonnige begeleider :
En natuurlijk kwam toen natuurlijk ook Corona.
Dat betekende natuurlijk voor iedereen wel minder genieten, minder vakantie, en OOOh zo veel beperkingen.
Voor de Dyane betekende het echter ook dat hij in het najaar van 2020 niet kon en wettelijk niet mocht teruggereden worden naar België. Wij mochten niet reizen naar Spanje, dus konden we ook niet terugreizen van Spanje met de Dyane.
Dus bleef de Dyane langer dan gepland 'staan' in Spanje en kon hij in oktober 2020 niet naar de (APK)keuring in België.
Wat dus betekende dat de keuring was verlopen. Mijn verzekeraar vertelde mij dat als ik de Dyane (nu in 2021) zelf ongekeurd zou terugrijden van Spanje naar België ik dan niet langer verzekerd was en bij een ongeval niet gedekt was. Dus zelf zou opdragen voor alle kosten en aanverwanten.
Het zekere voor het onveilige gekozen en vorige week is de Dyane dan met Revi transport weer naar België gekomen.
Ik ben blij dat hij terug in het land is.
Maar vind het wel jammer dat we de rit niet met de Dyane zelf hebben kunnen doen. Was ongetwijfeld weer een onvergetelijke ervaring geweest. Het plan was overigens ook dat we de 2CV-wereldmeeting in Zwitserland zouden meegepakt hebben.
Maar toe ook deze werd afgelast dit jaar hebben we beslist om de Dyane gewoon veilig met transport te laten terugkomen naar België.
Ach ja, gedane zaken nemen geen keer.
Dus ook niet nodig om desbetreffend noch achteruit te willen kijken.
Intussen staat de auto bij mijn ouders in de garage.
Deze week haal ik hem naar mijn garage/atelier en beginnen de 'werken'.
De auto een grote beurt geven en klaar maken voor de Belgische APK keuring.
Nieuwe schokdempers, nieuwe velgen + banden, nieuwe uitlaat, und und und
En dan dit jaar hier en daar een kampeerweekendje doen met de Dyane.
En in 2022 op naar het nieuwe grote avontuur met mijn
Rouge De Castille .....
Topic: is ie nou nederlands, belgisch of spaans ? (gelezen 4276 keer)
Recente artikelen nieuw