Dyane Vereniging Nederland



Hier een stukje over mijn deelname aan 90 jaar Citroën:
 
Toen ik de aankondigingen las over de viering van 90 jaar Citroën had ik het weekend van 3 en 4 oktober alvast gemarkeerd in mijn agenda. Het leek me leuk om daar sowieso naar toe te gaan, kon een leuke happening worden, weerzien met vele bekenden etc. Toen op diverse fora oproepen verschenen voor het showen van auto’s was mijn interesse gewekt, en toen ik de oproep op het mooie nieuwe Dyane forum las besloot ik de stoute schoenen aan te trekken en stuurde een mailtje.    
 
Nou is mijn Dyane niet direct moeders mooiste; een Dyane 6 van 1982 in de kleur Vert Jade. Toen ik haar begin 2006 van een andere liefhebber overnam had ze al een half jaar stilgestaan en was groen van de alg. Na een flinke optische opknapbeurt bleek bij de APK dat zij verder nog in topconditie verkeerde, en aldus werd het mijn dagelijkse woon-werk verkeer auto, om mijn gerestaureerde Charleston te ontzien. Toch vreemd hoe je als verstokte eendenliefhebber in no time zo verkikkerd kunt worden op een Dyane.  Een karaktervol autootje, en ze trekt werkelijk meer aandacht in het huidige verkeersbeeld dan mijn Charleston.
 
Op mijn mailtje aan de organisatie van 90 jaar Citroën volgde een uitnodiging; op donderdag 1 oktober reed ik vanuit Enschede naar Amsterdam. Vergezeld door de 2cv van Niko (Flying Duckman) die ook wel zin had in een ritje naar de hoofdstad, en waarmee ik dan ’s avonds mee terug kon rijden. Het woei hard, de regen kwam met bakken uit de lucht, en 20 km vóór Amsterdam rook ik een brandlucht en gaf m’n Dynamo de geest…. Toen ik het Stadionplein op reed ging de zon gelukkig schijnen, en mocht ik zo de gebouwen van Citroën Nederland binnenrijden met m’n Dyane. Via de helling omhoog naar de eerste verdieping, en daar kwam zij mooi in de hoek te staan. Sleutels afgegeven, en met Niko terug gereden naar Twente.
 
Op zondag 4 oktober met vrouw en kinderen de reis per Openbaar Vervoer ondernomen van Enschede naar Amsterdam. Dat was een onderneming op zich en een geweldige ervaring voor de 2 kids. Eerst 20 minuten in de bus, toen 2 uur in de trein, en vervolgens nog 20 minuten in de tram. De ontvangst bij Citroën Nederland was allerhartelijkst, we kregen alle 4 een polsbandje wat ons garandeerde van gratis hapjes en drankjes.
De Dyane stond mooi gepoetst achter een touw in de tentoonstelling op de 1e verdieping. We hebben ons die middag goed vermaakt met alle activiteiten die er op het Stadionplein te beleven waren, maar toen het einde van de middag naderde moest er nog even wat gebeuren: de nieuw aangeschafte dynamo moest nog even in de Dyane gesleuteld worden, voordat we de terugreis naar Enschede konden ondernemen. De organisatie vond het geen goed plan, maar toen ze even niet keken toch maar onder de motorkap gedoken. Een karweitje van 10 minuten, zei Niko….. Toen we na 30 minuten de onderste bout waarmee de Dynamo vast zit los hadden, was het ook zo gepiept. Die bout was dus in 27 jaar nog niet los geweest. Leuk hoor, sleutelen onder veel belangstelling in de showroom op het Stadionplein…. , onvergetelijk. Daarna zonder problemen terug naar huis, en een leuke ervaring rijker.

Over 10 jaar is het 100-jarig bestaan van ons merk, ik hoop dat m’n Dyane dat nog mee gaat maken!


Articles in « Verhalen »