|
Ja, het zit er weer op... We zijn weer thuis...
Een kort verhaaltje; Zweden; ja, het was weer geweldig.
De rit ernaar toe was goed & leuk; zondag morgen vertrokken, met af en toe een flinke hoos bui, maar met genoeg handdoeken in de aanslag hielden we het best droog in de Aca.
Midden in de nacht kwam mijn broer Ruud en zijn vriendin Hilde ook aan boven in Duitsland bij het pension waar we sliepen. s’Morgens eerst de uitlaat van Ruud’s geleende '69 AZU bestel profisories gerepareerd met ijzerdraad en daarna door. Zweden wordt ook wel het land van de 1000 meren genoemd, nou, dat klopt ook wel. Prachtige natuur hebben ze daar. En de overige weg gebruikers waren uiterst aardig tegen ons. Na nog een overnachting onder in Zweden, kwamen we na 1600 km zonder problemen op dinsdag middag aan in Borlänge. En wat is er dan leuker als je, voordat je net arriveert, al bekende tegen komt : Mark. Ps die koeken komen toch nog wel een keer hè?
De rij om binnen te komen viel mee, al was het wel heel laat voordat we aten & sliepen.
De eerste dagen was het goed weer, daarna 1 dag regen, en daarna was het kwakkelend met veel wind en best fris.
De speciaal aangeschafte kachel werkte goed en heeft zijn nut al best bewezen (Je moet je vriendin tenslotte ook wat luxe gunnen). Gelukkig waren de muggen ook op vakantie, want we hebben er bijzonder weinig last van gehad. Nancy en ik hebben beiden maar 2 prikjes opgelopen. Maar dat mocht de pret niet drukken.
|
De opzet van de Zweden was goed geslaagd; de entourage op een rustig vliegveld was super; je sliep ver weg van de grote muziek-(kabaal)-tent, waar ook de stands etc. stonden, dus lekker. Er werd zelfs Zweedse massage gegeven door echte hoog blonde dames! Verder kon je met een ultralight vliegtuig meevliegen, en werd er best veel parachute gesprongen. De overlast van dit alles viel mij reuze mee. Zelfs leuk eigenlijk, maar dat heb je als je beroeps matig vliegtuig monteur bent.
Het terrein was een prima, strak gemaaid grasveld zonder stof of blubber paden. Alleen bemerkten we aan het einde van de meeting, dat we een bezoeker hadden onder onze tent. Het leek erop dat de enige mol op het hele veld juist onze tent wilde ondermijnen; en dat is hem aardig gelukt! Ik brak bijna weer mijn enkel door zijn hobbels en kuilen. Er waren ook genoeg toiletten en douches. Al was de kwaliteit van onze douches toevallig minder; of ijskoud, of gloeiend heet... Maar we stonden wel bij een heuse toiletwagen, terwijl op andere plaatsen de overheerlijk riekende Dixie toiletten stonden.
Net buiten het terrein had men een garage ter beschikking gesteld om te kunnen sleutelen, wat we ook hebben gedaan aan de uitlaat van de AZU. Erg leuk om verschillende Citrofielen bij en met elkaar bezig te zien.
Door de organisatie was er ook aan de 40 jarige verjaardag van de Dyane gedacht. Helaas was de bijeenkomst hiervan aan de lage kant, maar wel leuk om te zien.
Helaas misten we wel wat sfeer in het geheel. Misschien de strenge beveiliging, of juist het gemis van de muziek tot laat in de nacht, of het mindere weer, ik weet het niet. We hoorden ook van anderen die dezelfde indruk hadden.
Misschien hierdoor of door het mindere weer gingen al veel mensen eerder weg (op zaterdag en zondag). Ook wij zijn daarom op zondag vertrokken, zodat we dinsdag avond thuis waren, in ons eigen warme bed (slaapt toch wel iets beter dan een luchtbed...)
Ik kreeg op de terug reis alleen een probleem met de Aca, de uitlaatklem was losgetrild, net na de 1e demper, en van die uitlaat gassen krijg je best wel koppijn. Zelfs als je constant met open lucht roosters rijdt. Dus die uitlaat heb ik onderweg weer vast gezet, en we hebben verder geen problemen gehad.
Na de grote mechanische las beurt eerder dit jaar, heb ik net voor vertrek ook geprobeerd om het motorblok 'olie-dicht' te krijgen, maar dat is me helaas niet gelukt blijkt nu.
Ik weet overigens wel wat het probleem is; de voorste nokkenas olie keerring is totaal versleten en die kun je niet vervangen zonder het blok te splitsen. Maar goed, hij heeft na 3500 km slechts een halve liter olie verbruikt, dus dat valt wel mee, maar het geeft zo'n bagger-bende onder de kap. Zeker als je voorbeelden ziet van Michel, hoe het wel kan. Prachtige Dyane heeft hij. Zelfs onder de kap dus. Afijn, dat komt ook nog wel eens aan de beurt. We hebben het verder wel lekker droog gehouden in de bak van de Aca; nog bedankt Martijn en Koos voor het laswerk!
Op de meeting zijn we uiteraard weer volop nieuwe creaties van A-types (en andere modellen) tegen gekomen en velen hebben we op de foto gezet. Wederom was ik verbaasd om te zien hoeveel Aca’s er nog rond rijden. Het blijft toch een ideale reis auto.
Het allermooiste van deze vakantie was wel, dat we op de terugweg in Duitsland op een parkeerplaats stonden te rek en strekken, en er een heuse originele Oasi Acadiane aan kwam rijden, die ik op de meeting niet had gezien. De Zwitser was erg trots op zijn Aca, zeker omdat hij nog geheel compleet was, en in zeer goede staat verkeerde. Hij vond het ook leuk dat iemand een Oasi herkende, maar dat krijg je als je Aca lijp bent.
Helaas weet ik nog steeds niet hoeveel mensen er waren, (ik had auto nr. 1413) maar er stonden heel veel A-types i.i.g.. Maar al met al een goede 8 als mijn beoordeling.
Afijn, het zit er weer op. Over 2 jaar rijden we dus naar Tsjechië. Net achter Duitsland. Dat is maar 1000 km rijden... Ik ga die vakantie alvast maar opgeven a.s. maandag bij de baas. Ik wil het voor geen goud missen.
En in 2011 rijden we naar Frankrijk! Daar is voor gekozen over 4 jaar dus. Lijkt me ook heel leuk worden. Echter, ze houden dat 200 km onder Parijs, dus 600 km in totaal vanuit het zuiden. Ofwel, dat is in 1 dag te rijden. Niet verkeerd, maar beetje dicht bij huis... Misschien maar via de westkust ernaar toe rijden, of via het oosten; ff de alpen in... LEUK!!
Al goed, ik ga de Aca verder leeg laden en alles opruimen. Kan het weer naar zolder voor 2 jaar. 8 Augustus langs de APK en eens zien wat er verder nog mis mee is.
Citrofielen, tot de volgende keer!
Groet, Marcel.
|
Recente artikelen nieuw