Het was al een lange tijd en standaard ritueel dat als ik in de auto zat en het begon te regenen dan moest ik de pakjes­plank leeg maken om verdrin­king van de daar gestalde attributen te voorko­men. U begrijpt dat mij dit ging irriteren, dus zocht ik naar een oplossing.

Ik demonteerde de ruitenwisser op zoek naar een oplossing van het probleem, maar dat werd niet via deze weg gevonden. Nu ik toch in de buurt was tectyleerde ik wel even de holle ruimte onder het voorraam, maar aan de ruitenwisser was weinig te doen. Ik smeerde armen en benenwerk van de wisser, wat de wissnelheid opvoerde en stopte vet tussen het asje en bevesti­gings­buisje. Na montage met wat vet op de montage rubbers was het leed een aantal buien geleden, maar na een tijdje begon de ellende weer opnieuw.

Er werd een duurzamer oplossing gezocht.

Uit de elektronicahoek kwam de oplossing in de vorm van krimpkous. Een krimpkous is een plastic buis, of kous zoals U wilt, dat de eigenschap heeft als het verwarmd wordt te krimpen.

Neem een stuk van deze kous, wat in elke elektronica zaak te koop is voor een paar centen, in de diameter die net over het ruitenwisserpaaltje past en krimp dat met het vlammetje van een aansteker volgens tekening.

Raadzaam is om eerst de hiervoor genoemde bezigheid van demonteren en doorsmeren uit te voeren en na montage van het mechanisme, voor het plaatsen van de wissers de krimpkous te bevestigen.

De juiste maat krimpkous was ook bij de vereniging gratis verkrijgbaar, ex. verzendkosten.