Hallo mede-clubleden!

Bij deze zal ik, Michiel, mij ook eens voorstellen en ‘mijn Dyane in 12 vragen’ presenteren. Op het nieuwe Dyanevereniging-forum had ik al eens wat plaatjes laten zien van mijn rood-wit-blauw vlag aan Dyane’s. Die Franse driekleur ontstond bij toeval…

1. Mijn eerste Dyane was….
Een fel rood exemplaar, waarvan het kenteken bij de RDW uit het bestand verdwenen was. Het idee was om deze te laten herkeuren en hem dan weer te gaan gebruiken. Dat was in 2003. De auto zag er van buiten echt goed uit, maar de bodem was een lappendeken met opgelaste plaatjes en bij de voorkeuring bleek dat er zelfs een plaat karton tegen de bodem was gekit! Als leek (ik had ook nog niet de rijbewijsbevoegde leeftijd op dat moment) en met de hoge kosten erbij heb ik besloten de auto te verkopen. Deze verhuisde naar het noorden, waar een liefhebber hem daar zou gaan opknappen. Een paar maanden later kwam ik er achter dat de auto een Zutphense plantenbak was geworden (voor de niet ingewijden: een kitcar). De koets en ook enig plaatwerk werd kapot gezaagd en gewoon bij het oud ijzer gezet – 3 deuren en een dak was alles dat over was van mijn 1^e Dyane. Vanaf dat moment ben ik een nog sterker gevoel gaan krijgen dat de Dyane als auto nog vele jaren op de weg te zien moest blijven en ontstond ook mijn weerstand tegen die plantenbakken waar te goede auto’s – 2cv’s en Dyane’s -  voor worden opgeofferd.

2. Ik heb…

Read More

Op uitnodiging van de DS/ID vereniging trokken Tineke en ik met een fris gepoetste Dyane op zaterdag 30 september 2009 heel vroeg naar Avifauna. De DS-vereniging wilde graag alle Citroëntypes uit de dertig jaar verzameld hebben (vreemde vogels was de slogan). Er waren inderdaad aardig wat andere modellen, maar die vielen in het niet bij een gigantisch veld DS-en. Als Citroën liefhebber doet dat toch wel heel veel goed om honderden DS-en bij elkaar te zien. Remi Visser was ook nog van de partij met zijn prachtige unieke Transat-Dyane.

Read More

Nu de dagen weer kort en koud zijn een terugblik op de afgelopen zomer.                                   

Dit jaar besloten we onze Dyane weer eens te laten rijden in haar thuisland. Deze Dyane AH-81-60 is in 2001 gekocht op de Citromobielbeurs in Utrecht van handelaar Peter Coenen. De Dyane was afkomstig uit Sommieres du Clain uit de prefecture de la Vienne. Door een zo goed als versleten koppeling was de reis enkele weken uitgesteld, maar begin juli was er een nieuwe koppeling en centrifugaalkoppeling gemonteerd en konden we vertrekken. Door het boek Langzaam door Frankrijk van Peter Jacobs en Erwin de Decker waren we enthousiast geworden om de N7, op de manier zoals in het boek beschreven, te gaan rijden. Die N7 was namelijk dé weg naar de Côte d’Azur voordat de snelwegen aangelegd waren. We wilden hoofdzakelijk kamperen, dus we hadden een complete reis-kampeerbagage inclusief uitklapbare tafel met vier stoeltjes, twee comfortabele stoelen, koepeltentje en kleding voor koude en warme dagen. Het weer was namelijk bij vertrek niet geweldig.

Read More

Hier een stukje over mijn deelname aan 90 jaar Citroën:
 

Toen ik de aankondigingen las over de viering van 90 jaar Citroën had ik het weekend van 3 en 4 oktober alvast gemarkeerd in mijn agenda. Het leek me leuk om daar sowieso naar toe te gaan, kon een leuke happening worden, weerzien met vele bekenden etc. Toen op diverse fora oproepen verschenen voor het showen van auto’s was mijn interesse gewekt, en toen ik de oproep op het mooie nieuwe Dyane forum las besloot ik de stoute schoenen aan te trekken en stuurde een mailtje.    
 
Nou is mijn Dyane niet direct moeders mooiste; een Dyane 6 van 1982 in de kleur Vert Jade. Toen ik haar begin 2006 van een andere liefhebber overnam had ze al een half jaar stilgestaan en was groen van de alg. Na een flinke optische opknapbeurt bleek bij de APK dat zij verder nog in topconditie verkeerde, en aldus werd het mijn dagelijkse woon-werk verkeer auto, om mijn gerestaureerde Charleston te ontzien. Toch vreemd hoe je als verstokte eendenliefhebber in no time zo verkikkerd kunt worden op een Dyane.  Een karaktervol autootje, en ze trekt werkelijk meer aandacht in het huidige verkeersbeeld dan mijn Charleston.

Read More

Hallo allemaal,

Bij deze wil ik jullie graag mijn verhaal vertellen over mijn Aca, ofwel mijn spaarpot. Ik heb het geluk dat ik veel vrij had dit voorjaar, dus het was leuk om de Aca eens aan te pakken. Niet erg bijzonder; gewoon eens goed alles nalopen.

Na een mechanische grote beurt met alles erop en eraan, was het tijd voor een anti roest behandeling, want de roestduivel rust nooit. De hele onderkant heb ik met Fertan behandeld, en afgewerkt met Dinitrol. Ik wil niet graag in discussie gaan over de producten, want dan zijn we nog lang bezig. Het is maar dat ons kostbaar stukje ijzer goed beschermd is tegen de elementen van de natuur. Dat het ijzer zelf ook een stukje natuurlijke verschijning is, weet ook iedereen wel.

Read More

a, het zit er weer op... We zijn weer thuis... 

Een kort verhaaltje; Zweden; ja, het was weer geweldig.

De rit ernaar toe was goed & leuk; zondag morgen vertrokken, met af en toe een flinke hoos bui, maar met genoeg handdoeken in de aanslag hielden we het best droog in de Aca.
Midden in de nacht kwam mijn broer Ruud en zijn vriendin Hilde ook aan boven in Duitsland bij het pension waar we sliepen. s’Morgens eerst de uitlaat van Ruud’s geleende '69 AZU bestel profisories gerepareerd met ijzerdraad en daarna door. Zweden wordt ook wel het land van de 1000 meren genoemd, nou, dat klopt ook wel. Prachtige natuur hebben ze daar. En de overige weg gebruikers waren uiterst aardig tegen ons. Na nog een overnachting onder in Zweden, kwamen we na 1600 km zonder problemen op dinsdag middag aan in Borlänge. En wat is er dan leuker als je, voordat je net arriveert, al bekende tegen komt : Mark. Ps die koeken komen toch nog wel een keer hè?
De rij om binnen te komen viel mee, al was het wel heel laat voordat we aten & sliepen.
De eerste dagen was het goed weer, daarna 1 dag regen, en daarna was het kwakkelend met veel wind en best fris. 
De speciaal aangeschafte kachel werkte goed en heeft zijn nut al best bewezen (Je moet je vriendin tenslotte ook wat luxe gunnen). Gelukkig waren de muggen ook op vakantie, want we hebben er bijzonder weinig last van gehad. Nancy en ik hebben beiden maar 2 prikjes opgelopen. Maar dat mocht de pret niet drukken. 

Read More

Ik ben Gerry van Galen en een kersvers lid van de Dyane Vereniging Nederland uit België

Verleden jaar (2005) tussen kerst en nieuw kocht ik via het internet een Dyane van het eerste type van de 1/1968 via het internet. De Dyane bevond zich in een klein dorpje (Messe) in de buurt van Poitiers, zo'n 800 km van onze woonplaats. Na het zien van de foto's en na dat de prijs overeengekomen was, begaf ik mij samen met mijn buurman richting Messe.

Read More